Barendrecht heeft veel inwoners die zich als vrijwilliger inzetten voor de samenleving. Tijdens de lintjesregen werd een deel daarvan eind april traditiegetrouw in het zonnetje gezet. Gerard Hofsté was een van de gelukkigen die een koninklijke onderscheiding ontving uit handen van burgemeester Govert Veldhuijzen. De Barendrechter is vooral druk met muziek en taal.

Hofsté zag de blijk van waardering totaal niet aankomen, dus des te groter was de verrassing toen hij met een smoesje naar Theater het Kruispunt werd gelokt. “Ik zal die dag niet snel vergeten. Bijzonder en eervol om mee te maken. Voor mij is vrijwilligerswerk heel normaal. Muziek is een grote hobby van mij. Toen ik lang geleden als vrijwilliger actief was binnen het jongerenwerk, leek het de jeugd wel een mooi idee om een musical te organiseren. Maar zelf vonden ze vooral het acteren leuk. Het zingen zagen ze niet zitten. Voor dat deel zijn toen de ouders gevraagd. Ik deed ook mee. Het was zo leuk, dat we zijn doorgegaan als koor. Het betekende het begin van het kerkkoor Jona-Singers.” Sinds de oprichting in 1989 is Hofsté de dirigent. “We hebben een trouwe harde kern. Tijdens de wekelijkse repetities zijn we serieus bezig en beginnen we elke 3 weken met het instuderen van een nieuw lied. Dat houdt het uitdagend. Maar daarnaast is het ook een gezellige, sociale aangelegenheid. Er zijn echte vriendschappen ontstaan.”

Als dirigent zoekt Hofsté continu naar nieuwe nummers. “Gelukkig is muziek een onuitputtelijke bron. Helemaal sinds het internet bestaat. Er is ontzettend veel om uit te kiezen. Het mooiste vind ik de nummers waarin onze meerstemmigheid goed uit de verf komt. De uitvoeringen zijn altijd een hoogtepunt.”

Lessen Nederlands

Naast zijn vrijwilligerswerk voor het koor, is Hofsté ook belangeloos betrokken bij basisschool De Grote Reis in Rhoon. “Mijn vrouw werkte daar en vertelde op een dag dat er twee Indonesische kinderen naar school zouden komen. Ze spraken geen Nederlands. Ik was net met pensioen en werkte lang in het onderwijs. Daarom bood ik mijn hulp aan. Met behulp van een speciaal lesprogramma voor nieuwkomers in Nederland leerde ik ze de taal. Het beviel zo goed, dat ik later nog meer taallessen ben blijven geven. Niet alleen voor nieuwkomers, maar ook voor leerlingen die bijvoorbeeld moeite hebben met begrijpend lezen of spelling. Het is vaste prik op maandagochtend. Oude liefde roest niet.”

Iets doen voor een ander

Hofsté betekent graag iets voor anderen. “Dat is simpelweg mijn drijfveer. Een poosje geleden ben ik ook gestart als taalmaatje voor bewoners aan de noodopvang aan de Zuider Carnisseweg. Daar help ik volwassenen een uurtje per week met het leren van Nederlands. Ik heb er veel bewondering voor dat zij zo gemotiveerd zijn om een nieuwe taal te leren, zodat ze zich steeds een beetje beter verstaanbaar kunnen maken. Dat maakt het leven in een vreemd land natuurlijk makkelijker.”

Actief blijven

De Barendrechter is van plan om nog lang door te gaan met vrijwilligerswerk. “In ieder geval zo lang ik gezond ben en er de energie voor heb. Vrijwilligerswerk doen is een verrijking van mijn leven. Na mijn pensioen in een stoel in de voortuin zitten en niets meer doen is altijd mijn schrikbeeld geweest. Laat mij maar lekker bezig zijn!”

Dit was het derde interview in deze serie. Volgende week het verhaal van Henk Bosman.